Όταν η φαιδρότητα ...το τερματίζει.

Κάθε μέρα ακούμε και μιά νέα υποψηφιότητα ή παρακολουθούμε σκόπιμες διαρροές στον τύπο γιά κάποιον που σκέπτεται να θέσει υποψηφιότητα γιά τον νέο φορέα της κεντροαριστεράς. Κάποιοι μάλιστα, ακόμα πιό κεφάτοι, τον ονομάζουν νέο φορέα της σοσιαλδημοκρατίας.

Ένα νέο πολιτικό σχηματισμό ο οποίος:
- Πρώτα θα αποκτήσει αρχηγό.
- Μετά θα αποφασίσει αν θα είναι πολυκομματικός, πολυτασικός, ενιαίος ή κάτι άλλο.
- Μετά θα κάνει συνέδριο γιά να αποφασίσει γιά την ιδεολογία, τις αρχές και τις πολιτικές θέσεις.

Προφανώς αυτοί που επέλεξαν αυτό το σενάριο το έκαναν σκοπίμως επιδιώκοντας να μην οδηγήσει πουθενά.
Γιατί αυτή η διαδικασία θα έχει μηδενικό αποτέλεσμα. Εγγυημένα.
Θεωρητικά εντελώς, μπορούμε να υποθέσουμε ότι θα εκλεγεί αρχηγός ο οποίος θα ηγείται ενός κόμματος που δεν θα υπάρχει και το οποίο, κόμμα, δεν θα έχει ούτε ιδεολογία ούτε πολιτική, αλλά θα έχει αρχηγό.

Όσοι εμπλέκονται θέτοντας υποψηφιότητα γιά την αρχηγία, σε λίγο θα "βαζουν μέσον" γιά να την σβύσουν από το βιογραφικό τους.
Σε όσους πάνε να ψηφίσουν, σε οποιαδήποτε φάση και γιά οποιοδήποτε θέμα, θα πρέπει αυτομάτως, από τον κύριο Πάκη, να τους απονέμεται ο τίτλος του πιό αισιόδοξου Έλληνα.