"Μήδεια" του Μπόστ από την "Θεατρική Σκηνή Ελευσίνας",
σε σκηνοθεσία Δημήτρη Θεοδώρου και μουσική Δημήτρη Ανδρώνη.
Παλαιό Ελαιουργείο Ελευσίνας, Ιούνιος 2013.
Κυριακή 30 Ιουνίου 2013
Κυριακή 16 Ιουνίου 2013
Τετάρτη 24 Απριλίου 2013
Λονδίνο, Απρίλιος 2013
Να σαπίσεις στην κόλαση, Μάργκαρετ Θάτσερ
Τετάρτη 3 Απριλίου 2013
Εγκαταλείφθηκαν
οι ποδηλατόδρομοι;
Ενώ είμαστε ο μόνος (μάλλον) Δήμος της χώρας που έχουμε
Δήμαρχο πραγματικό (και όχι μόνο για τα προεκλογικά φυλλάδια) ποδηλάτη και ενώ
ο Δήμος Ελευσίνας οργανώνει ποδηλατοβόλτες, και μπράβο του, την ίδια ακριβώς
ώρα οι ποδηλατόδρομοι έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους. Δεν αναφέρομαι τόσο
στην ποιότητα του οδοστρώματος, την σήμανση και τα οδικά χαρακτηριστικά τους
γιατί είναι λογικό να μην έχει κάποιος μεγάλες απαιτήσεις αφού βρίσκεται σε
εξέλιξη το έργο της αποχέτευσης και όλη η πόλη σκάβεται. Αναφέρομαι στο γεγονός
ότι οι ποδηλατόδρομοι έχουν αφεθεί στο έλεος της παράνομης στάθμευσης. Της
εγκληματικής παράνομης στάθμευσης. Γιατί, αν οπουδήποτε αλλού η στάθμευση
μπορεί να είναι ενοχλητική ή δυσάρεστη, η στάθμευση στον ποδηλατόδρομο είναι
εγκληματική γιατί εκθέτει τον ποδηλάτη στον κίνδυνο να συγκρουστεί μετωπικά με
όχημα που έρχεται νόμιμα από την αντίθετη κατεύθυνση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα
ο οδός Μουρίκη, για την οποία έχω προσωπική άποψη. Στην αρχή ήταν ένα ή δύο αυτοκίνητα
που στάθμευαν μπροστά στο πάρκο της Ελαιουργικής. Τώρα πιά έχει καθιερωθεί ο
ποδηλατόδρομος σε όλο το πρώτο του κομμάτι να έχει οχτώ έως δέκα σταθμευμένα
οχήματα όλη την ημέρα. Γιατί, όπως συμβαίνει με την ανοησία έτσι και η
κακοήθεια είναι μεταδοτική. Και, βέβαια, αν δεν γίνει κάτι σε λίγο δεν θα
υπάρχει ποδηλατόδρομος.
Ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι ο ποδηλάτης που ανεβαίνει,
όπως δικαιούται, την Μουρίκη, μόλις φτάσει στα παρκαρισμένα υποχρεώνεται να
βγεί στο οδόστρωμα όπου έρχεται αντιμέτωπος με τα οχήματα που κατεβαίνουν την
οδό νόμιμα, πολλές φορές με μεγάλη ταχύτητα.
Αντίστοιχη είναι η κατάσταση και στην οδό Πίνδου και όχι
μόνο.
Δεν χρειάζεται κάποιος να έχει πολλή φαντασία για να
υποθέσει τι μπορεί να συμβεί. Η λύση είναι προφανής αν και όχι ευχάριστη: Αυτός
που παρανομεί και αυθαιρετεί σε βάρος του συνόλου και ιδίως σε βάρος αυτών που
βρίσκονται σε δυσμενέστερη θέση, να υφίσταται το κόστος της πράξης του.
Επισημαίνω το πρόβλημα ως απλός ποδηλάτης χωρίς καμιά
διάθεση παρατήρησης και ελπίζοντας ότι τώρα που είναι άνοιξη θα ανοίξουν και οι
ποδηλατόδρομοι.
Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013
Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)