 |
| φωτο, Google earth |
Η μέθοδος είναι
γνωστή: Βγαίνει ένα ανεξέλεγκτο άτομο
(ανεξέλεγκτο, είτε γιατί η επιστήμη έχει
εγκαταλείψει προ πολλού κάθε προσπάθεια
θεραπείας είτε γιατί, το πρόσωπο αυτό,
έχει μηδενικό ειδικό βάρος) και αμολάει
μιά “πληροφορία” που την έχει από
“έγκυρους” (σαν αυτόν) κύκλους. “Ο
Δήμαρχος τα παίρνει από τα ΕΛΠΕ. Και ο
προηγούμενος τα έπαιρνε. Γι' αυτό
υπογράψανε. Ξέρω τι σου λέω”.
Παραπάνω
πληροφορίες δεν θεωρεί οτι χρειάζονται,
ούτε πηγές θα αναφερθούν, ούτε χρειάζεται
να υποδειχθεί αυτό που “υπογράψανε”.
Ξέρει αυτός!
Σύμφωνα με την
ορολογία της νύχτας, λέγεται “μπροστινός”.
Ο τύπος είναι πασίγνωστος στους
παρακαλλιτεχνικούς, τους παραδημοσιογραφικούς,
τους παραπολιτικούς ακόμα και στους
παρακρατικούς κύκλους. Δεν μπορούσε να
λείπει από τους παραδημοτικούς κύκλους.
Ο ρόλος του τελειώνει μόλις ρίξει στην
αγορά τις “αναμφισβήτητες πληροφορίες”
του.
Μετά αναλαμβάνουν
οι “σοβαροί”.
- Ο πρώτος, μπορεί να αναρωτηθεί: “ Τι μεσολάβησε στη στάση της τότε δημοτικής αρχής και ενώ η πρώτη προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας είχε αίσιο τέλος η δεύτερη προσφυγή απορρίφθηκε με αποτέλεσμα να επιτραπεί η επέκταση της ΠΕΤΡΟΛΑ;”
- Ο δεύτερος, μπορεί να επισημάνει: “Απορία προκαλεί ο πακτωλός των χρημάτων που διαθέτει η απερχόμενη Δημοτική Αρχή, η οποία, συμπτωματικά ελπίζουμε, συμμετείχε σε εκδηλώσεις μαζί με τον υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων των ΕΛΠΕ.”
- Ο τρίτος, υποθετικά πάντα, μπορεί να αναρωτηθεί: “Είναι τυχαίο, άραγε, το γεγονός οτι η Δημοτική Αρχή προσπαθεί να αποκοιμίσει τους κατοίκους της πόλης με την δημιουργία δήθεν επιτροπών ελέγχου της λειτουργίας των ΕΛΠΕ, την ίδια στιγμή που αποκρύπτει το γεγονός οτι παρά τρίχα αποφύγαμε την ανατίναξη ολόκληρης της Δυτικής Αττικής;”
- Ένας τέταρτος μπορεί να εκφράσει την απορία: “Πώς μπορείς να πιστέψεις οτι μιά Δημοτική Αρχή θα στραφεί κατά του βασικότερου χορηγού της;”
Όλοι θα βεβαιώσουν
οτι κάνουν πολιτική με ήθος και σοβαρότητα
και γι' αυτό ζητούν απαντήσεις στα
ερωτήματα που οι πολίτες θέτουν. Και τα
οποία μένουν αναπάντητα. Λένε!
Ας προσπαθήσουμε
να δώσουμε μερικές απαντήσεις, τώρα που
τα γεγονότα είναι ζεστά, δεν έχει παρέλθει
πολύς χρόνος και που, ενδεχομένως, η
φημολογία και η συνωμοσιολογία δεν έχει
δηλητηριάσει οριστικά τα υποστρώματα
της μνήμης.
1. Είναι
γεγονός οτι η πρώτη προσφυγή στο Συμβούλιο
Επικρατείας κερδήθηκε ενώ η δεύτερη
όχι. Γιατί; It's
the law, stupid! (που
θα 'λεγαν και κάποιοι που απέδειξαν οτι
ήξεραν να κερδίζουν εκλογές). Μα γιατί
η πρώτη προσφυγή εκδικάστηκε ενώ ήταν
σε ισχύ το Π.Δ. 84/84 το οποίο απαγόρευε
την εγκατάσταση νέων και την επέκταση
παλαιών μονάδων στην Αττική. Όσο και αν
προσπάθησε η ΠΕΤΡΟΛΑ να εμφανίσει την
επένδυσή της ως “εκσυγχρονισμό”, τα
μεγέθη ήταν τέτοια που δεν έπεισαν το
Δικαστήριο. Η δεύτερη προσφυγή, όμως,
εκδικάστηκε στο νέο νομικό περιβάλλον
που δημιούργησε ο Αναπτυξιακός Νόμος
Σουφλιά-Σιούφα και ο οποίος κατάργησε
όλους τους περιορισμούς της προηγούμενης
περιόδου. Απλό, πολύ απλό!
Όποιος είναι
δίκαιος με την ιστορία του τόπου μας
δεν ξεχνά τον πρωταγωνιστικό ρόλο που
είχε η πόλη μας τις δεκαετίες του 70 και
του 80 σε όλες τις κατακτήσεις και στο
νομοθετικό επίπεδο αλλά και στο επίπεδο
της διαμόρφωσης της κοινωνικής συνείδησης
και της γνώσης γιά τα περιβαλλοντικά
ζητήματα. Και όποιος ανατρέχει σε αυτά
τα θέματα δεν μπορεί να μην αναφερθεί
στον ηγετικό ρόλο του Μιχάλη Λεβέντη,
βέβαια, αλλά και στον επιστημονικό και
πρακτικό άθλο του Γιώργου Αμπατζόγλου.
Πώς μπορούν να
φιλοτεχνούνται σενάρια συνωμοσίας όταν
τα πράγματα είναι τόσο οφθαλμοφανή; 2.
Δεν μπορεί να μην προκαλέσει θυμηδία
το γεγονός οτι η φιλολογία περί πακτωλού
υπόγειας χρηματοδότησης και εξαρτήσεων
από τον χορηγό “ΕΛΠΕ” εκπέμφθηκε,
κυρίως, από τον συνδυασμό που είχε την
τύχη να τον υποστηρίζει ο Μιχάλης
Λεβέντης. Δέκτης και αυτός, την εποχή
που ήταν ο ηγέτης της πόλης, πάμπολλων
τέτοιων κατηγοριών. Ας τον ρωτούσαν.
Πιστεύω οτι θα τους ενημέρωνε οτι μπορείς
και να λαμβάνεις χορηγίες και, ταυτόχρονα,
να υπερασπίζεσαι τα συμφέροντα της
πόλης αποφασιστικά και αποτελεσματικά.
Θα θυμίσω μάλιστα σε αρκετούς φίλους
την επιγραμματική αλλά και πολύ πετυχημένη
περιγραφή του θέματος που έκανε το ΚΚΕ
εκείνη την εποχή: “Και θα τους τα
παίρνουμε και θα τους πολεμάμε”.
Όσο δε αφορά τα
τετριμένα της επικαιρότητας, κανένας
“πακτωλός” δεν εμφανίστηκε, το αντίθετο
“στοιχειώδεις” καμπάνιες είδαμε από
όλους και δεν είμαι καθόλου σίγουρος
οτι του Τσουκαλά ήταν η ακριβότερη.
3. Πολλοί έχουν
επενδύσει την εικόνα “Επιτροπή κατά
των επεκτάσεων της ΠΕΤΡΟΛΑ” με μιά αχλύ
μπαρουτοκαπνισμένου μυστήριου. Είμαι
ο τελευταίος που θα μειώσω την συμβολή
του οποιουδήποτε συμπολίτη στις
προσπάθειες γιά το καλό του τόπου. Αλλά
είμαι, επίσης, ο τελευταίος που θα
αποδεχτεί την αγιοποίηση του ενός και
την δαιμονοποίηση του άλλου.
Επιτροπή λοιπόν!
Ποιάς περιόδου Επιτροπή; Πρίν τον Σιούφα;
Μετά τον Σιούφα; Πριν γίνει Δήμαρχος ο
Αμπατζόγλου ή μετά; Με ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση;
Με ΝΔ κυβέρνηση; Την περίοδο της
“κεντροαριστεράς” που λέει και ένας
φίλος μου; Γιατί όταν συζητάς γιά ένα
κίνημα πρέπει να το παρακολουθείς στην
διαδρομή του. Γιά ένα είμαι σίγουρος:
Γιά την κατάληξη αυτής της Επιτροπής
σε Ελευσινιακή Βαβέλ ασυνεννοησίας,
προσωπικών στρατηγικών και εγγραφής
υποθηκών γιά το μέλλον. Είναι αξιοσημείωτο
το γεγονός οτι κανείς από τους πρωταγωνιστές
δεν έχει κάνει μιά αυτοκριτική αποτίμηση.
Κανείς δεν έχει θεωρήσει υποχρέωσή του
να εξηγήσει πώς χρησιμοποιήθηκε η εν
λευκώ εξουσιοδότηση του Δημοτικού
Συμβουλίου και του Αμπατζόγλου, να
αποφασίζει η Επιτροπή και να εκτελούν
τα Δημοτικά Όργανα. Επίσης αξιοσημείωτο
είναι το γεγονός οτι, ενώ με απόφαση της
Επιτροπής επιλέχθηκαν και αντικαταστάθηκαν,
κατά την κρίση της, και ο Τεχνικός
Σύμβουλος και το Νομικό Γραφείο που
ανέλαβαν την δεύτερη προσφυγή, μετά
κατηγορήθηκε ο Δήμος και ο Δήμαρχος.
Την εποχή εκείνη μάλιστα είχε ακουστεί
το καταπληκτικό επιχείρημα οτι ο
Αμπατζόγλου δεν υποστήριζε τις αποφάσεις
της Επιτροπής “με κέφι”. Βέβαια, ο
Αμπατζόγλου ήταν και εξαιρετικός
επιστήμονας και ευφυής άνθρωπος. Ήξερε,
και το είχε δηλώσει, οτι με την νομοθεσία
Σουφλιά – Σιούφα (η οποία άλλωστε γι'
αυτό το σκοπό είχε γίνει) το Συμβούλιο
Επικρατείας δεν υπήρχε περίπτωση να
δικαιώσει την πόλη. Όσο “κέφι” και αν
είχε!
4. Αν υπήρχε ένας
τρόπος να κερδηθεί αυτή η μάχη αυτός
ήταν το πεζοδρόμιο, οι αγώνες. Εδώ πρέπει
να το παραδεχτούμε: Ηττηθήκαμε! Γιατί,
από ένα σημείο και μετά, ήταν φανερό οτι
το κλείσιμο των σχολείων γιά να
εξασφαλιστεί η συμμετοχή μαθητών, και
η όλο και πιό περιορισμένη παρουσία της
πόλης στις κινητοποιήσεις, δεν έφτανε
γιά να ανατρέψει τις ειλημμένες πολιτικές
αποφάσεις. Θεωρώ οτι η συνείδηση της
Ελευσίνας δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχτεί
την συνύπαρξη με το διϋλιστήριο. Πάντα
θα είναι ένα ξένο σώμα, και πάντα θα
υπάρχει η απαίτηση της απομάκρυνσής
του, πράγμα που σε βάθος χρόνου θα γίνει.
Απλώς δεν έγινε μέχρι στιγμής.
Το θέμα,
λοιπόν, είναι τι κάνουμε τώρα; Πρώτα απ'
όλα αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να
αντιμετωπίσουμε την κατάσταση στις
πραγματικές διαστάσεις της, χωρίς
υπερβολές και υστεροβουλία. Δεν βοηθά
σε τίποτα, κάθε φορά που βγαίνει παραπάνω
καπνός από τον πυρσό να γεμίζει το
ίντερνετ (με τη βοήθεια και του φώτοσοπ)
με περιγραφές δαντικής κόλασης. Αυτό
που επίσης πρέπει να κάνουμε είναι ο
έλεγχος. Οι εκλογές αποκάλυψαν την
απόλυτη σύμπνοια όλης της πόλης στα
μελλοντικά βήματα.
Καταπληκτικό! Όλοι οι
συνδυασμοί συμπεριέλαβαν στα προγράμματά
τους την ανάγκη δημιουργίας μιάς
“επιτροπής”. Εντάξει ο καθένας την
ντύνει όπως θέλει. Γιά άλλον πρέπει να
έχει επιστημονικό κύρος, γιά άλλον να
εξασφαλίζει τον λαϊκό έλεγχο, γιά άλλον
να είναι ευέλικτη και γιά άλλον να
εκφράζονται όλοι. Όλα λογικά! Ο Τσουκαλάς
είναι αρκετά έξυπνος άνθρωπος ώστε να
μην απορίψει καμία ιδέα. Αυτό, άλλωστε,
αποδείχτηκε οτι είναι το βασικό του
προτέρημα, ενώνει. Ελάτε συμπολίτες να
βοηθήσετε με τις ιδέες σας και με τους
αγώνες σας να στριμώξουμε τα ΕΛΠΕ και
να γίνει καλύτερη η πόλη μας. Ιδού η
Ρόδος ή αν προτιμάτε, ιδού η Ιθάκη.
Θα μου πείς,
γιά τους “μπροστινούς” μας μίλησες,
γιά την Petrola έγραψες,
η ουρά της αχλάδας πού είναι;
Βρες την μόνος
σου φίλε μου, όλα εγώ θα στα λέω;
