Πέμπτη 26 Απριλίου 2018

Είναι ζήτημα δημοκρατίας.



Θα μου επιτρέψει ο σεβαστός καθηγητής κ. Σταμάτης Κριμιζής να διαφωνήσω μαζί του. Το ίδιο θα διαφωνήσω και με όλους τους φίλους που αγανακτούν γιά την "αναξιοκρατία" που επικρατεί στην χώρα μας.
Σταχυολογώ δύο σημεία από αυτά που επικαλείται ο κ. καθηγητής στην ηχηρή παραίτησή του:
1. Ανατέθηκε στο πολιτικό προσωπικό (δεν έχει σημασία σε ποιόν) η επιλογή των προγραμμάτων τα οποία θα διαχειρίζεται ο Διαστημικός Οργανισμός.
2. Ανατέθηκε στο πολιτικό Προσωπικό (δεν έχει σημασία σε ποιόν) η εκπροσώπηση του Οργανισμού στον αντίστοιχο Ευρωπαϊκό.
Γιατί διαφωνείτε κ. καθηγητά; Αφορούν αυτά τα θέματα το επιστημονικό έργο του Οργανισμού;

Έχουμε μπροστά μας τον ορισμό της σύγκρουσης πολιτικής-τεχνοκρατών. Δεν είναι τεχνικό το ζήτημα, ούτε οικονομικό (άλλωστε ο Οργανισμός δεν έχει διαχειριστεί ακόμα ούτε ένα ευρώ), είναι ζήτημα δημοκρατίας.
Στην ουσία ο κ. καθηγητής και ένας μεγάλος αριθμός φωτισμένων τεχνοκρατών, θέλουν (ή κάποιοι άλλοι θέλουν να τους βάλουν) να κυβερνήσουν και όχι να παρέχουν επιστημονικό έργο. Χωρίς να έχουν καμία πολιτική νομιμοποίηση χωρίς καμία δημοκρατική έγκριση χωρίς δημόσιο απολογισμό.
Αυτή είναι η διαφορά της πολιτικής από την μη πολιτική: Ο πολιτικός μπορεί να είναι καλός ή κακός, έντιμος ή ανέντιμος, ικανός ή ανίκανος. Αλλά βρίσκεται εκεί επειδή αυτοί που δικαιούνται τον έχουν επιλέξει και αυτοί θα τον εγκρίνουν ή θα τον απορρίψουν. Έστω και αν κάνουν λάθος, δικαίωμά τους.

Τετάρτη 18 Απριλίου 2018

...του κώλου.


Εγώ διάβασα "ΚΛΙΚ". Δεν ήμουν αυτό που λένε "τακτικός αναγνώστης" αλλά το έπιασα στα χέρια μου, η αλήθεια να λέγεται. Θυμάμαι ένα καταπληκτικό αφιέρωμα που είχε κάνει στους κώλους. Έμαθα τι σημαίνει "στητός", "πεσμένος", "χαμηλός" και όλες τις εκδοχές του είδους. Δεν το έκανα με ηδονοβλεπτική διάθεση ούτε γιά χαβαλέ. Το κίνητρό μου ήταν η γνώση. Εγκυκλοπαιδική σοφία προσιτή στον καθένα. Τι κακό να βρείς στους κώλους; Βλάχος είσαι;
Ο Κωστόπουλος είναι η κλασσική περίπτωση του νούμερου που τον έχει ξεκωλιάσει το σύστημα αλλά αυτός νομίζει ότι είναι ο αφ' υψηλού ιδεολογικός και αισθητικός καθοδηγητής της κοινωνίας. Ένα εργαλείο των πολιτικών και ταξικών του αφεντικών ήταν που πρόβαλλε και πρότεινε ως τρόπο ζωής ό,τι εξυπηρετούσε τα σχέδιά τους: Αρπαχτή, εύκολο κέρδος, καταναλωτισμός, ηθικές αξίες της πλάκας και ανθρώπινες σχέσεις του κώλου.
Όσοι τσίμπησαν, τσίμπησαν. Τους ξεπουπούλιασαν μέχρι ξεβρακώματος στο χρηματιστήριο και τα υπόλοιπά τους τα κούρεψαν με την ψιλή τα μνημόνια. Τα αφεντικά γελούν απλωμένοι στις πολυθρόνες των οφσόρ ξεκοκκαλίζοντας τα δανεικά κι αγύριστα, τα ΜΕΠ, τις επιδοτήσεις και τα ΕΣΠΑ.
Το πρόβλημα είναι ότι μαζί μ' αυτούς που πρόλαβαν και πέταξαν την βλαχιά από πάνω τους την πληρώνουμε κι εμείς που μείναμε αδιόρθωτοι βλάχοι.