Βαφτίσια...

Τον παππού μου τον έλεγαν Μικέ. Θαλασσινός, γεννημένος στον Πειραιά με καταγωγή από την Κάλυμνο, προφανώς το όνομα παραπέμπει στην Ιταλική περίοδο του νησιού. Στην οικογενειακή παράδοση, μάλιστα, αναφέρεται και κάποια προ-προ γιαγιά Ιταλίδα. Ο πατέρας μου λοιπόν, ήθελε να πάρω το όνομα του παππού: Μικές. Αλλά ο παπα Κώστας Τζούρος, μπροστά στην κολυμπήθρα, ήταν ανένδοτος. Δεν θα μου έδινε αλλόθρησκο όνομα. Ανυποχώρητες και οι δυό πλευρές. Το αδιέξοδο ήταν προφανές μέχρι που κάποιος από τους παρευρισκόμενους πρότεινε να πάρω το όνομα του αδερφού του που λίγα χρόνια πριν είχε χάσει. Η πρόταση έγινε αποδεκτή από τις "αντιμαχόμενες" πλευρές και έτσι πήρα το όνομα του Χαράλαμπου Φαρασόπουλου ο οποίος είχε συλληφθεί από τους Γερμανούς στο "μπλόκο της Ελευσίνας" τον Απρίλιο του 1944, οδηγήθηκε σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας και δεν επέστρεψε ποτέ.