Γειά σου Γιάννη Χριστούλα!

Διακοπές, γενικά, σημαίνουν διακοπή (τι πρωτότυπο!) της καθημερινότητας. Τουλάχιστον γιά όσους έχουν ξεπεράσει ηλικιακά τα όρια της “τρελής νιότης”, συνδυάζονται με την προσμονή της, μέχρι τα άκρα, ξεκούρασης και της ενασχόλησης με πράγματα που έχουν μείνει πίσω ή έχουν ξεχαστεί όπως είναι το διάβασμα ή η σωματική άσκηση. Δεν είναι σπάνια, όμως, η περίπτωση που η καθημερινότητα των διακοπών δημιουργεί μιά νέα ρουτίνα εξίσου κουραστική και ανιαρή όσο η καθημερινότητα της κανονικής, πριν και μετά τις διακοπές, ζωής. Τόσο πολύ μάλιστα που, μερικές φορές, ακούς σε παρέες την ευχή “άντε να τελειώνουμε να γυρίσουμε στη δουλειά να ξεκουραστούμε”.

Εκτός αν...

Εκτός αν συμβεί κάτι εντελώς αντισυμβατικό που ανατρέψει όλα τα συνηθισμένα. Εκτός αν βρείς στις διακοπές σου τον δικό σου “Γιάννη Χριστούλα”.

Τον συναντήσαμε στον κατηφορικό χωματόδρομο γιά το Γομάτι. Οργανωμένος περιπατητής με βαρύ σάκο στην πλάτη (μετά έμαθα οτι ζύγιζε 34 κιλά), ορειβατικά μπαστούνια στα χέρια, μπότες, καπέλο. Έκοψα ταχύτητα. Τον κοιτάξαμε και οι δύο με συμπάθεια και μας απάντησε με ένα εγκάρδιο χαμόγελο. Δεν κάναμε επόμενη κίνηση, ούτε εμείς ούτε εκείνος. Συνεχίσαμε τον δρόμο μας με μικρή ταχύτητα γιά να μην σηκώσουμε σκόνη. Αυστριακός, λέω στη γυναίκα μου. Ήταν προφανές, μπαστούνια ορειβασίας στο δρόμο γιά τις αμμοθίνες της Λήμνου, μόνο κάποιος που είχε ανέβει στις Άλπεις θα μπορούσε να έχει, άρα Αυστριακός. Μπάαα, Γάλλος μου λέει. Γιατί ξανθός, ψηλός, γαλανομάτης στον δρόμο γιά το Γομάτι της Λήμνου, μόνο κάποιος Γάλλος θα μπορούσε να είναι.

Περισσότερο από μία ώρα μετά και ενώ απολαμβάναμε στην ξαπλώστρα τον φρέντο μας (καπουτσίνο η κυρία μου, εσπρέσσο εγώ), βυθισμένοι στα βιβλία μας (Καρυστιάνη η κυρία μου, Μάρκες εγώ) ένας καλοφτιαγμένος νεαρός ...Γειά σας είσαστε εσείς με το αυτοκίνητο; Ναι εμείς είμαστε με το αυτοκίνητο. Αυτός είναι ο Γιάννης Χριστούλας. Ούτε αυστριακός ούτε γάλλος!

Χείμαρρος.

Έχει ξεκινήσει από την Θεσσαλονίκη, με ένα σακκίδιο στην πλάτη και έχει αποφασίσει να περπατήσει όλο το Αιγαίο. Από την Λήμνο θα πάει στον Άη Στράτη, μετά πάλι στη Λήμνο, μετά στη Μυτιλήνη, την Χίο, τις Οινούσες, τα Ψαρρά, τη Σάμο, την Ικαρία...

Κάτσε ρε φίλε, πότε ξεκίνησες;

Χτές.

Είχε μόλις φτάσει στη Λήμνο, θα έστηνε το αντίσκηνό του και θα κοιμόταν στις αμμοθίνες, το μοναδικό αυτό γεωλογικό φαινόμενο παγκοσμίως και την επόμενη ημέρα με έναν απίθανο συνδυασμό φίλων, υπεραστικής συγκοινωνίας και πεζοπορίας θα πήγαινε να δεί το απολιθωμένο δάσος της Λήμνου, και μετά με άλλο ένα εξίσου περίπλοκο συνδυασμό μέσων και πεζοπορίας θα συνέχιζε τον δρόμο του.

Ήταν φανερό οτι το ταξίδι του το είχε οργανώσει στο Γκούγκλ Έρθ. Κανείς δεν του είχε μιλήσει γιά τις ανύπαρκτες συγκοινωνίες της Λήμνου. Κανείς δεν του είχε πει οτι ούτε οι Λημνιοί δεν έχουν δει το απολιθωμένο δάσος της Λήμνου.

Δεν ήθελε καμιά βοήθεια, ήταν τέλεια οργανωμένος, με αντίσκηνο, νερά, ξηρά τροφή, ρουχισμό και ...πρόγραμμα.

Τον συνάντησα την επόμενη ημέρα το πρωί. Ένα τεράστιο χαμόγελο.

Δεν το πιστεύω, είπε!

Αμ, να δείς εγώ αν το πιστεύω.

Γιάννη αγόρι μου, εσύ με το αποφασιστικό σου περπάτημα στις πέτρινες ανηφόρες του Κατάλακκου είσαι η μακρυνή νιότη που ήρθε να μας θυμίσει οτι και 'μεις, κάποτε, κινήσαμε να βρούμε το δικό μας Γομάτι και τις δικές μας αμμοθίνες.

Πού φτάσαμε;

Ποιός ξέρει;

Φοβάμαι οτι ο δικός μας ορίζοντας είναι ό,τι μπορείς να δείς μέσα από το παρ-μπρίζ ενός Τογιότα Αβένσις.

Φοβάμαι οτι ο δικός μας κόσμος χωράει κάτω από μιά ομπρέλλα παραλίας.

Είδαμε ένα αποστειρωμένο κομμάτι από το απολιθωμένο δάσος, φωτογραφηθήκαμε. Λίγο μετά αποχαιρετιστήκαμε.

Εκείνος είχε δρόμο μπροστά του.

Εμένα με περίμενε η ρουτίνα μου. Ανυπερθέτως!

Γιάννη αγόρι μου, να ξέρεις οτι οι διακοπές μου ήταν διαφορετικές φέτος.

Θυμήθηκα οτι πάντα θα υπάρχουν όρια γιά να τα ξεπεράσεις.

Πάντα θα υπάρχει κάτι άγνωστο γιά να το εξερευνήσεις.

Γειά σου Γιάννη απ' το Γομάτι.

Γιά ένα ζευγάρι σανδάλια Camper!

Μιά ημέρα του Ιουλίου με καιρό μάλλον προς το άστατο, η ηγεσία της Αστυνομίας είχε αποφασίσει να διεξάγει μεγάλη επιχείρηση γιά την πάταξη του παράνομου υπαίθριου εμπορίου στο κέντρο της Αθήνας. Ελάμβαναν μέρος όλες οι διαθέσιμες πεζές δυνάμεις και μεγάλο μέρος των δυνάμεων της Δίκυκλης Αστυνόμευσης. Σε κάποια φάση αυτής της ημέρας και εντός του πεδίου που εξελισσόταν η επιχείρηση, στο Υπουργείο Οικονομίας, πραγματοποιήθηκε συνάντηση της τρόικας με το μισό Υπουργικό Συμβούλιο. Γιά την συνάντηση αυτή είχε διατεθεί η προβλεπόμενη δύναμη αστυνομικής προστασίας. Δεδομένης της οικονομικής κατάστασης των ελλήνων η εμπορική κίνηση στο εμπορικό κέντρο της πρωτεύουσας δεν είναι και στα πολύ πάνω της. Υπολογίζοντας όλα τα παραπάνω εύκολα καταλήγεις στο συμπέρασμα οτι κατά τη μία το μεσημέρι θα αντιστοιχούσε ένας αστυνομικός σε κάθε περιπλανώμενο πελάτη στην Ερμού, την Μοναστηρακίου την Μητροπόλεως και την Αιόλου. Άλλωστε, λόγω των μέτρων, έλλειπαν και όλοι οι φίλοι από την Γκάνα με τις κουβέρτες και τις πραμάτειες τους.

Την ημέρα αυτή αποφάσισε ο διαβόητος δραπέτης φυγόδικος τρομοκράτης Νίκος Μαζιώτης να εγκαταλείψει το ασφαλές κρησφύγετό του, το οποίο, όπως δήλωσαν οι Αρχές, βρισκόταν υπό παρακολούθηση δύο μήνες. Εγκατέλειψε λοιπόν το λημέρι του ο Μαζιώτης γιά να αγοράσει ένα ζευγάρι σανδάλια Camper και ένα σακίδιο πλάτης, προφανώς γιά να βάλει μέσα τα παπούτσια που φορούσε μετά την αγορά των νέων πατούμενων.

Σ' αυτή τη φάση λοιπόν, που συμβαίνουν τα τρία προηγούμενα συμπτωματικά, ένας αστυνομικός ζητάει από τον Μαζιώτη τα στοιχεία του, γιατί επιχείρηση κατά του παραεμπορίου χωρίς αναγνώριση δεν γίνεται. Ακόμα και με περούκα ο Μαζιώτης έπρεπε να ερευνηθεί αν είχε απόδειξη γιά τα Camper.

Τα υπόλοιπα τα ξέρετε. Τα μάθατε από το έγκυρο δελτίο της αγωνίστριας Όλγας Τρέμη η οποία θα μείνει άνεργη και δεν την καλύπτει ο ΟΑΕΔ αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

Ακούστηκε μέσα σε όλη αυτή τη φασαρία και η εκδοχή που εμένα δεν μου φαίνεται πειστική. Οτι το όλο σκηνικό ήταν φτιαγμένο από την κυβέρνηση ώστε να λειτουργήσει ως επικοινωνιακός αντιπερισπασμός στην περίπτωση που η τρόικα τραβούσε το σκοινί στα άκρα. Οι συζητήσεις θα ναυαγούσαν και θα ερχόταν από την Μοναστηρακίου ο Μαζιώτης γιά να επιτεθεί, όχι στην τρόικα γενικά και αόριστα αλλά στον ίδιο τον Τόμσεν. Ο αφοσιωμένος αστυνόμος θα έκανε το καθήκον του. Το απόγευμα θα γινόταν οι δηλώσεις από την αστυνομική και πολιτική ηγεσία. Μετά θα έστελνε συγχαρητήρια ο Πρωθυπουργός. Η είδηση γιά το ναυάγιο των συζητήσεων με τους τροϊκανούς θα γραφόταν στην προτελευταία σελίδα, εκεί που έγραφε πριν σαράντα χρόνια ο Κώστας Κόλμερ, και μετά θα φεύγαμε γιά τις παραλίες. Αλλά το θέμα σκάλωσε στο γεγονός οτι ο Τόμσεν βαριόταν να κάθεται σε τραπέζια ναυαγισμένων συζητήσεων κατακαλόκαιρο και ήθελε να πάει κι αυτός γιά τα μπάνια του. Κι έτσι πήραμε παράταση μέχρι τον Σεπτέμβριο.

Το καλοσχεδιασμένο σχέδιο δεν υπήρχε λόγος να εξελιχθεί μέχρι τέλους. Ο Μαζιώτης μπορούσε να επιστρέψει στο καλά φυλασσόμενο και στενά παρακολουθούμενο λημέρι του με τα ολοκαίνουργια Camper και να χρησιμοποιηθεί σε ανάλογη επιχείρηση στο μέλλον. Αλλά ο Κικίλιας είναι αργός. Όσοι παρακολουθούν μπάσκετ το ξέρουν. Μέχρι να καταλάβει την αλλαγή που φώναζε ο πάγκος μπήκε το τρίποντο. Κι έτσι αργά, σαν αργοκίνητο καράβι, κινήθηκαν και οι εντολές. Ασκόπως, λοιπόν, ο Μαζιώτης είναι και πάλι μέσα.

Θα μου πείς αυτό το σενάριο γιά να ισχύει προϋποθέτει την συνεργασία και του Μαζιώτη. Την είχα κι εγώ αυτή την απορία μέχρι τη στιγμή που ένα ανηψάκι μου με ενημέρωσε γιά το πάθος που έχουν αυτοί που αγαπούν τα (παρεμπιπτόντως πανάκριβα) Camper.

Το ξαναλέω οτι αυτό το σενάριο δεν με πείθει καθόλου, αλλά αν κατά τον Σεπτέμβριο ακούσετε τις φράσεις “αστυνομική επιχείρηση κατά του παραεμπορίου”, “συνάντηση του οικονομικού επιτελείου” και “τρόικα” όλες μαζί, καλύτερα μην πάτε γιά ψώνια στο κέντρο της Αθήνας. Ο Χριστόδουλος Ξηρός είναι έξω.

H Petrola, οι “μπροστινοί” και η ουρά της αχλάδας!

φωτο, Google earth

Η μέθοδος είναι γνωστή: Βγαίνει ένα ανεξέλεγκτο άτομο (ανεξέλεγκτο, είτε γιατί η επιστήμη έχει εγκαταλείψει προ πολλού κάθε προσπάθεια θεραπείας είτε γιατί, το πρόσωπο αυτό, έχει μηδενικό ειδικό βάρος) και αμολάει μιά “πληροφορία” που την έχει από “έγκυρους” (σαν αυτόν) κύκλους. “Ο Δήμαρχος τα παίρνει από τα ΕΛΠΕ. Και ο προηγούμενος τα έπαιρνε. Γι' αυτό υπογράψανε. Ξέρω τι σου λέω”.

Παραπάνω πληροφορίες δεν θεωρεί οτι χρειάζονται, ούτε πηγές θα αναφερθούν, ούτε χρειάζεται να υποδειχθεί αυτό που “υπογράψανε”. Ξέρει αυτός!

Σύμφωνα με την ορολογία της νύχτας, λέγεται “μπροστινός”. Ο τύπος είναι πασίγνωστος στους παρακαλλιτεχνικούς, τους παραδημοσιογραφικούς, τους παραπολιτικούς ακόμα και στους παρακρατικούς κύκλους. Δεν μπορούσε να λείπει από τους παραδημοτικούς κύκλους. Ο ρόλος του τελειώνει μόλις ρίξει στην αγορά τις “αναμφισβήτητες πληροφορίες” του.

Μετά αναλαμβάνουν οι “σοβαροί”.

• Ο πρώτος, μπορεί να αναρωτηθεί: “ Τι μεσολάβησε στη στάση της τότε δημοτικής αρχής και ενώ η πρώτη προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας είχε αίσιο τέλος η δεύτερη προσφυγή απορρίφθηκε με αποτέλεσμα να επιτραπεί η επέκταση της ΠΕΤΡΟΛΑ;”
• Ο δεύτερος, μπορεί να επισημάνει: “Απορία προκαλεί ο πακτωλός των χρημάτων που διαθέτει η απερχόμενη Δημοτική Αρχή, η οποία, συμπτωματικά ελπίζουμε, συμμετείχε σε εκδηλώσεις μαζί με τον υπεύθυνο δημοσίων σχέσεων των ΕΛΠΕ.”
• Ο τρίτος, υποθετικά πάντα, μπορεί να αναρωτηθεί: “Είναι τυχαίο, άραγε, το γεγονός οτι η Δημοτική Αρχή προσπαθεί να αποκοιμίσει τους κατοίκους της πόλης με την δημιουργία δήθεν επιτροπών ελέγχου της λειτουργίας των ΕΛΠΕ, την ίδια στιγμή που αποκρύπτει το γεγονός οτι παρά τρίχα αποφύγαμε την ανατίναξη ολόκληρης της Δυτικής Αττικής;”
• Ένας τέταρτος μπορεί να εκφράσει την απορία: “Πώς μπορείς να πιστέψεις οτι μιά Δημοτική Αρχή θα στραφεί κατά του βασικότερου χορηγού της;”

Όλοι θα βεβαιώσουν οτι κάνουν πολιτική με ήθος και σοβαρότητα και γι' αυτό ζητούν απαντήσεις στα ερωτήματα που οι πολίτες θέτουν. Και τα οποία μένουν αναπάντητα. Λένε!

Ας προσπαθήσουμε να δώσουμε μερικές απαντήσεις, τώρα που τα γεγονότα είναι ζεστά, δεν έχει παρέλθει πολύς χρόνος και που, ενδεχομένως, η φημολογία και η συνωμοσιολογία δεν έχει δηλητηριάσει οριστικά τα υποστρώματα της μνήμης.

1. Είναι γεγονός οτι η πρώτη προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας κερδήθηκε ενώ η δεύτερη όχι. Γιατί; It's the law, stupid! (που θα 'λεγαν και κάποιοι που απέδειξαν οτι ήξεραν να κερδίζουν εκλογές). Μα γιατί η πρώτη προσφυγή εκδικάστηκε ενώ ήταν σε ισχύ το Π.Δ. 84/84 το οποίο απαγόρευε την εγκατάσταση νέων και την επέκταση παλαιών μονάδων στην Αττική. Όσο και αν προσπάθησε η ΠΕΤΡΟΛΑ να εμφανίσει την επένδυσή της ως “εκσυγχρονισμό”, τα μεγέθη ήταν τέτοια που δεν έπεισαν το Δικαστήριο. Η δεύτερη προσφυγή, όμως, εκδικάστηκε στο νέο νομικό περιβάλλον που δημιούργησε ο Αναπτυξιακός Νόμος Σουφλιά-Σιούφα και ο οποίος κατάργησε όλους τους περιορισμούς της προηγούμενης περιόδου. Απλό, πολύ απλό!

Όποιος είναι δίκαιος με την ιστορία του τόπου μας δεν ξεχνά τον πρωταγωνιστικό ρόλο που είχε η πόλη μας τις δεκαετίες του 70 και του 80 σε όλες τις κατακτήσεις και στο νομοθετικό επίπεδο αλλά και στο επίπεδο της διαμόρφωσης της κοινωνικής συνείδησης και της γνώσης γιά τα περιβαλλοντικά ζητήματα. Και όποιος ανατρέχει σε αυτά τα θέματα δεν μπορεί να μην αναφερθεί στον ηγετικό ρόλο του Μιχάλη Λεβέντη, βέβαια, αλλά και στον επιστημονικό και πρακτικό άθλο του Γιώργου Αμπατζόγλου.

Πώς μπορούν να φιλοτεχνούνται σενάρια συνωμοσίας όταν τα πράγματα είναι τόσο οφθαλμοφανή; 2. Δεν μπορεί να μην προκαλέσει θυμηδία το γεγονός οτι η φιλολογία περί πακτωλού υπόγειας χρηματοδότησης και εξαρτήσεων από τον χορηγό “ΕΛΠΕ” εκπέμφθηκε, κυρίως, από τον συνδυασμό που είχε την τύχη να τον υποστηρίζει ο Μιχάλης Λεβέντης. Δέκτης και αυτός, την εποχή που ήταν ο ηγέτης της πόλης, πάμπολλων τέτοιων κατηγοριών. Ας τον ρωτούσαν. Πιστεύω οτι θα τους ενημέρωνε οτι μπορείς και να λαμβάνεις χορηγίες και, ταυτόχρονα, να υπερασπίζεσαι τα συμφέροντα της πόλης αποφασιστικά και αποτελεσματικά. Θα θυμίσω μάλιστα σε αρκετούς φίλους την επιγραμματική αλλά και πολύ πετυχημένη περιγραφή του θέματος που έκανε το ΚΚΕ εκείνη την εποχή: “Και θα τους τα παίρνουμε και θα τους πολεμάμε”.

Όσο δε αφορά τα τετριμένα της επικαιρότητας, κανένας “πακτωλός” δεν εμφανίστηκε, το αντίθετο “στοιχειώδεις” καμπάνιες είδαμε από όλους και δεν είμαι καθόλου σίγουρος οτι του Τσουκαλά ήταν η ακριβότερη.

3. Πολλοί έχουν επενδύσει την εικόνα “Επιτροπή κατά των επεκτάσεων της ΠΕΤΡΟΛΑ” με μιά αχλύ μπαρουτοκαπνισμένου μυστήριου. Είμαι ο τελευταίος που θα μειώσω την συμβολή του οποιουδήποτε συμπολίτη στις προσπάθειες γιά το καλό του τόπου. Αλλά είμαι, επίσης, ο τελευταίος που θα αποδεχτεί την αγιοποίηση του ενός και την δαιμονοποίηση του άλλου.

Επιτροπή λοιπόν! Ποιάς περιόδου Επιτροπή; Πρίν τον Σιούφα; Μετά τον Σιούφα; Πριν γίνει Δήμαρχος ο Αμπατζόγλου ή μετά; Με ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση; Με ΝΔ κυβέρνηση; Την περίοδο της “κεντροαριστεράς” που λέει και ένας φίλος μου; Γιατί όταν συζητάς γιά ένα κίνημα πρέπει να το παρακολουθείς στην διαδρομή του. Γιά ένα είμαι σίγουρος: Γιά την κατάληξη αυτής της Επιτροπής σε Ελευσινιακή Βαβέλ ασυνεννοησίας, προσωπικών στρατηγικών και εγγραφής υποθηκών γιά το μέλλον. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός οτι κανείς από τους πρωταγωνιστές δεν έχει κάνει μιά αυτοκριτική αποτίμηση. Κανείς δεν έχει θεωρήσει υποχρέωσή του να εξηγήσει πώς χρησιμοποιήθηκε η εν λευκώ εξουσιοδότηση του Δημοτικού Συμβουλίου και του Αμπατζόγλου, να αποφασίζει η Επιτροπή και να εκτελούν τα Δημοτικά Όργανα. Επίσης αξιοσημείωτο είναι το γεγονός οτι, ενώ με απόφαση της Επιτροπής επιλέχθηκαν και αντικαταστάθηκαν, κατά την κρίση της, και ο Τεχνικός Σύμβουλος και το Νομικό Γραφείο που ανέλαβαν την δεύτερη προσφυγή, μετά κατηγορήθηκε ο Δήμος και ο Δήμαρχος. Την εποχή εκείνη μάλιστα είχε ακουστεί το καταπληκτικό επιχείρημα οτι ο Αμπατζόγλου δεν υποστήριζε τις αποφάσεις της Επιτροπής “με κέφι”. Βέβαια, ο Αμπατζόγλου ήταν και εξαιρετικός επιστήμονας και ευφυής άνθρωπος. Ήξερε, και το είχε δηλώσει, οτι με την νομοθεσία Σουφλιά – Σιούφα (η οποία άλλωστε γι' αυτό το σκοπό είχε γίνει) το Συμβούλιο Επικρατείας δεν υπήρχε περίπτωση να δικαιώσει την πόλη. Όσο “κέφι” και αν είχε!

4. Αν υπήρχε ένας τρόπος να κερδηθεί αυτή η μάχη αυτός ήταν το πεζοδρόμιο, οι αγώνες. Εδώ πρέπει να το παραδεχτούμε: Ηττηθήκαμε! Γιατί, από ένα σημείο και μετά, ήταν φανερό οτι το κλείσιμο των σχολείων γιά να εξασφαλιστεί η συμμετοχή μαθητών, και η όλο και πιό περιορισμένη παρουσία της πόλης στις κινητοποιήσεις, δεν έφτανε γιά να ανατρέψει τις ειλημμένες πολιτικές αποφάσεις. Θεωρώ οτι η συνείδηση της Ελευσίνας δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχτεί την συνύπαρξη με το διϋλιστήριο. Πάντα θα είναι ένα ξένο σώμα, και πάντα θα υπάρχει η απαίτηση της απομάκρυνσής του, πράγμα που σε βάθος χρόνου θα γίνει. Απλώς δεν έγινε μέχρι στιγμής.

Το θέμα, λοιπόν, είναι τι κάνουμε τώρα; Πρώτα απ' όλα αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση στις πραγματικές διαστάσεις της, χωρίς υπερβολές και υστεροβουλία. Δεν βοηθά σε τίποτα, κάθε φορά που βγαίνει παραπάνω καπνός από τον πυρσό να γεμίζει το ίντερνετ (με τη βοήθεια και του φώτοσοπ) με περιγραφές δαντικής κόλασης. Αυτό που επίσης πρέπει να κάνουμε είναι ο έλεγχος. Οι εκλογές αποκάλυψαν την απόλυτη σύμπνοια όλης της πόλης στα μελλοντικά βήματα. Καταπληκτικό! Όλοι οι συνδυασμοί συμπεριέλαβαν στα προγράμματά τους την ανάγκη δημιουργίας μιάς “επιτροπής”. Εντάξει ο καθένας την ντύνει όπως θέλει. Γιά άλλον πρέπει να έχει επιστημονικό κύρος, γιά άλλον να εξασφαλίζει τον λαϊκό έλεγχο, γιά άλλον να είναι ευέλικτη και γιά άλλον να εκφράζονται όλοι. Όλα λογικά! Ο Τσουκαλάς είναι αρκετά έξυπνος άνθρωπος ώστε να μην απορίψει καμία ιδέα. Αυτό, άλλωστε, αποδείχτηκε οτι είναι το βασικό του προτέρημα, ενώνει. Ελάτε συμπολίτες να βοηθήσετε με τις ιδέες σας και με τους αγώνες σας να στριμώξουμε τα ΕΛΠΕ και να γίνει καλύτερη η πόλη μας. Ιδού η Ρόδος ή αν προτιμάτε, ιδού η Ιθάκη.

Θα μου πείς, γιά τους “μπροστινούς” μας μίλησες, γιά την Petrola έγραψες, η ουρά της αχλάδας πού είναι;

Βρες την μόνος σου φίλε μου, όλα εγώ θα στα λέω;

Ή διόδια ή απελπισία!

Δεν λέω, καλές οι κινητοποιήσεις στα διόδια, καλοί και οι ηρωϊσμοί στα δικαστήρια και ακόμα καλύτερες οι πανηγυρικές αθωώσεις. Κάποιοι δημοτικοί άρχοντες βρήκαν τον μήνα που θα θρέψει την κάλπη τους αφού τους άλλους ένδεκα ήταν ανύπαρκτοι. Καλά όλα αυτά, αλλά...
Αλλά ας μας πούν οι άρχοντές μας τι κάνουν γιά τα θέματα που αφορούν τις δικές τους αρμοδιότητες.
Θα γίνω συγκεκριμένος: Δυστυχώς, η "Εθνική Οδός" έγινε απρόσιτη αφού είναι πλέον ιδιωτική και πρέπει να πληρώσεις αδρά γιά να την χρησιμοποιήσεις. Ωραία, δεν τους δίνω τα ωραία μου ευρουλάκια και δεν την χρησιμοποιώ. Τι γίνεται, όμως, με τα παράλληλα δημοτικά οδικά δίκτυα και τους παράδρομους της Εθνικής;
Πάνω από 30 χρόνια ακούμε γιά την ολοκλήρωση του παράδρομου της Αθηνών-Κορίνθου από Ελευσίνα μέχρι Μέγαρα. Ζούσε ακόμα ο ...Κουλουμπής.
Τι έχει γίνει; Τίποτα!
Η προηγούμενη δημοτική αρχή της Νέας Περάμου γιά να κολακέψει τους δημότες της του Λουτρόπυργου, που είχαν ενοχληθεί από την αύξηση της κίνησης, διαμόρφωσε τέτοια σηματοδότηση που το διερχόμενο όχημα είχε δύο λύσεις: ή θα παραβίαζε τις μονοδρομήσεις ή θα ξαναγυρνούσε Ελευσίνα.
Γιατί δεν μπορεί, λογικός άνθρωπος, να προτιμήσει την παληά Εθνική Οδό με τις ουρές των φορτηγών και το σλάλομ ανάμεσα στα παρκαρισμένα του Μεγάλου Πεύκου.
Η νέα, διάδοχη, δημοτική αρχή Μεγάρων (και Νέας Περάμου) δεν ασχολήθηκε καθόλου με το θέμα παρότι είναι μέσα στις αρμοδιότητές της. Αλλά, κλείνει συμβολικά την Εθνική Οδό, γιά τα διόδια, και οδηγείται στα δικαστήρια όπου αθωώνεται πανηγυρικά. Καλοί οι συμβολισμοί, δεν λέω, αλλά μήπως μπορούμε να αναζητήσουμε και λίγη ουσία αγαπητοί μου άρχοντες.
Γιατί στον Λουτρόπυργο, πλέον, την σηματοδότηση την έχουν αναλάβει οι ίδιοι οι κάτοικοι, οι οποίοι τοποθετούν όποια πινακίδα βολεύει την "πάρτη" τους.
Οι άμοιροι διερχόμενοι, όσοι επιμένουν (βλακωδώς) να θέλουν να οδηγούν νόμιμα, καταλήγουν σε αυλές, πουρνάρια, αδιέξοδα και τελικά ...στην απελπισία.
Κύριε Δήμαρχε Μεγάρων (ή Μεγαρέων) τώρα που απελευθερωθήκατε από της φυλακής τα σίδερα μπορείτε να ασχοληθείτε με δύο θέματα του δικού σας χώρου;
1. Φροντίστε να ολοκληρωθεί άμεσα ο παράδρομος της Εθνικής Οδού στο ύψος του Λουτρόπυργου.
2, Φροντίστε να εκλογικευτεί η σηματοδότηση στους δημοτικούς δρόμους του Λουτρόπυργου, γιά να μην θρηνήσουμε θύματα.
... και καλή κάλπη!

Η Ελευσίνα στους δρόμους...

Πρωτοχρονιά του 2014, ώρα 10.05' έως 10.15' π.μ. Οι Ελευσίνιοι ...στους δρόμους. Προφανώς για να υποδεχτούν την ανάπτυξη και την έξοδο στις αγορές!