Μιά ημέρα του
Ιουλίου με καιρό μάλλον προς το άστατο,
η ηγεσία της Αστυνομίας είχε αποφασίσει
να διεξάγει μεγάλη επιχείρηση γιά την
πάταξη του παράνομου υπαίθριου εμπορίου
στο κέντρο της Αθήνας. Ελάμβαναν μέρος
όλες οι διαθέσιμες πεζές δυνάμεις και
μεγάλο μέρος των δυνάμεων της Δίκυκλης
Αστυνόμευσης. Σε κάποια φάση αυτής της
ημέρας και εντός του πεδίου που εξελισσόταν
η επιχείρηση, στο Υπουργείο Οικονομίας,
πραγματοποιήθηκε συνάντηση της τρόικας
με το μισό Υπουργικό Συμβούλιο. Γιά την
συνάντηση αυτή είχε διατεθεί η προβλεπόμενη
δύναμη αστυνομικής προστασίας. Δεδομένης
της οικονομικής κατάστασης των ελλήνων
η εμπορική κίνηση στο εμπορικό κέντρο
της πρωτεύουσας δεν είναι και στα πολύ
πάνω της. Υπολογίζοντας όλα τα παραπάνω
εύκολα καταλήγεις στο συμπέρασμα οτι
κατά τη μία το μεσημέρι θα αντιστοιχούσε
ένας αστυνομικός σε κάθε περιπλανώμενο
πελάτη στην Ερμού, την Μοναστηρακίου
την Μητροπόλεως και την Αιόλου. Άλλωστε,
λόγω των μέτρων, έλλειπαν και όλοι οι
φίλοι από την Γκάνα με τις κουβέρτες
και τις πραμάτειες τους.
Την ημέρα
αυτή αποφάσισε ο διαβόητος δραπέτης
φυγόδικος τρομοκράτης Νίκος Μαζιώτης
να εγκαταλείψει το ασφαλές κρησφύγετό
του, το οποίο, όπως δήλωσαν οι Αρχές,
βρισκόταν υπό παρακολούθηση δύο μήνες.
Εγκατέλειψε λοιπόν το λημέρι του ο
Μαζιώτης γιά να αγοράσει ένα ζευγάρι
σανδάλια Camper και
ένα σακίδιο πλάτης, προφανώς γιά να
βάλει μέσα τα παπούτσια που φορούσε
μετά την αγορά των νέων πατούμενων.
Σ' αυτή τη
φάση λοιπόν, που συμβαίνουν τα τρία
προηγούμενα συμπτωματικά, ένας αστυνομικός
ζητάει από τον Μαζιώτη τα στοιχεία του,
γιατί επιχείρηση κατά του παραεμπορίου
χωρίς αναγνώριση δεν γίνεται. Ακόμα και
με περούκα ο Μαζιώτης έπρεπε να ερευνηθεί
αν είχε απόδειξη γιά τα Camper.
Τα υπόλοιπα τα
ξέρετε. Τα μάθατε από το έγκυρο δελτίο
της αγωνίστριας Όλγας Τρέμη η οποία θα
μείνει άνεργη και δεν την καλύπτει ο
ΟΑΕΔ αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.
Ακούστηκε
μέσα σε όλη αυτή τη φασαρία
και η εκδοχή που εμένα
δεν μου φαίνεται πειστική. Οτι το όλο
σκηνικό ήταν φτιαγμένο από την κυβέρνηση
ώστε να λειτουργήσει ως επικοινωνιακός
αντιπερισπασμός στην περίπτωση που η
τρόικα τραβούσε το σκοινί στα άκρα. Οι
συζητήσεις θα ναυαγούσαν και θα ερχόταν
από την Μοναστηρακίου ο Μαζιώτης γιά
να επιτεθεί, όχι στην τρόικα γενικά και
αόριστα αλλά στον ίδιο τον Τόμσεν. Ο
αφοσιωμένος αστυνόμος θα έκανε το
καθήκον του. Το απόγευμα θα γινόταν οι
δηλώσεις από την αστυνομική και πολιτική
ηγεσία. Μετά θα έστελνε συγχαρητήρια ο
Πρωθυπουργός. Η είδηση γιά το ναυάγιο
των συζητήσεων με τους τροϊκανούς θα
γραφόταν στην προτελευταία σελίδα, εκεί
που έγραφε πριν σαράντα χρόνια ο Κώστας
Κόλμερ, και μετά θα φεύγαμε γιά τις
παραλίες. Αλλά το θέμα σκάλωσε στο
γεγονός οτι ο Τόμσεν βαριόταν να κάθεται
σε τραπέζια ναυαγισμένων συζητήσεων
κατακαλόκαιρο και ήθελε να πάει κι αυτός
γιά τα μπάνια του. Κι έτσι πήραμε παράταση
μέχρι τον Σεπτέμβριο.
Το καλοσχεδιασμένο
σχέδιο δεν υπήρχε λόγος να εξελιχθεί
μέχρι τέλους. Ο Μαζιώτης μπορούσε να
επιστρέψει στο καλά φυλασσόμενο και
στενά παρακολουθούμενο λημέρι του με
τα ολοκαίνουργια Camper και
να χρησιμοποιηθεί σε ανάλογη επιχείρηση
στο μέλλον. Αλλά ο Κικίλιας είναι αργός.
Όσοι παρακολουθούν μπάσκετ το ξέρουν.
Μέχρι να καταλάβει την αλλαγή που φώναζε
ο πάγκος μπήκε το τρίποντο. Κι έτσι αργά,
σαν αργοκίνητο καράβι, κινήθηκαν και
οι εντολές. Ασκόπως, λοιπόν, ο Μαζιώτης
είναι και πάλι μέσα.
Θα μου πείς
αυτό το σενάριο γιά να ισχύει προϋποθέτει
την συνεργασία και του Μαζιώτη. Την είχα
κι εγώ αυτή την απορία μέχρι τη στιγμή
που ένα ανηψάκι μου με ενημέρωσε γιά το
πάθος που έχουν αυτοί που αγαπούν τα
(παρεμπιπτόντως πανάκριβα) Camper.
Το ξαναλέω
οτι αυτό το σενάριο δεν με πείθει καθόλου,
αλλά αν κατά τον Σεπτέμβριο ακούσετε
τις φράσεις “αστυνομική επιχείρηση
κατά του παραεμπορίου”, “συνάντηση
του οικονομικού επιτελείου” και “τρόικα”
όλες μαζί, καλύτερα μην πάτε γιά ψώνια
στο κέντρο της Αθήνας. Ο Χριστόδουλος
Ξηρός είναι έξω.
